Tokyo Part Two

Tokyo, wat een stad. In mijn eerste reisverslag was ik redelijk ontzet over hoe de mensen hier Engels spreken (niet), en waarom ik het daarom lastig vond om mij hier thuis te voelen. Maar nu, twee dagen verder, maakt dat mij niets meer uit. Nu ik nog een stukje van Tokyo heb kunnen verkennen begin ik de stad steeds meer te waarderen. Niet alleen voor haar uniekheid in bouwwerken, maar ook de goed behouden parken. Er geldt een rookverbod in heel Tokyo, iets wat ik als roker, toch erg kan waarderen. De straten en parken zijn schoon, en voor de mensen die toch zo nodig een peukje willen opsteken, zijn er speciale rokerszones. Ook kleine troepjes zul je nergens vinden. Ondanks dat er niet eens veel vuilnisbakken zijn hebben de mensen respect voor hun omgeving, en daarom wordt er nauwelijks afval op de grond gegooid.
Nu wat meer over de ervaringen van vandaag. David en ik waren erg moe, en we werden laat wakker. We hadden nog geen planning gemaakt, dus we besloten niet te ver buiten de deur te gaan. We zochten in de Lonely Planet een park op wat dicht bij onze hostel ligt, en zo kwamen we bij het Ueno-Koen park. Je moet je realiseren dat parken die klein op de kaart lijken, in realiteit nog steeds gigantisch groot zijn. Dit hadden we onderschat, dus toen we de metro uitstapte wisten we nog niet waar we aan begonnen waren. Maar daar kwamen we gauw genoeg achter.
Eenmaal bij de ingang aangekomen bekeken we een bord met de kaart van het park erop. Toen we zagen hoeveel er te doen was realiseerden we ons dat dit een grote wandeling zou worden, maar dat vonden we niet erg. We hadden genoeg eten en drinken met ons meegenomen.
Na een tijdje wandelen kwamen we al de eerste monumenten en tempels tegen. Net als de Senso-Ji tempel van gisteren, was dit een genot voor het oog. David wees mij erop hoe mooi de architectuur eigenlijk is als je beter kijkt, en hij had zeker gelijk. Ook de monumenten van de overleden samurai, die lang geleden daar gevochten hadden voor hun keizer, was erg indrukwekkend om te zien.
Na een half uurtje wandelen en foto's maken kwamen we bij een gigantisch plein terecht. Toen zagen we in de verte de Tokyo National Museum, en we besloten er heen te gaan. De tickets waren erg goedkoop (620 yen, ongeveer 5 euro), en zo gingen we naar binnen. In het museum zelf was het helaas verboden om foto's te maken. Er waren ongeveer 8 zalen, die allemaal een verschilende eeuw demonstreerde. Ze lieten dan niet alles zien wat er elke eeuw was gebeurd, maar alleen de hoogtepunten. Zo hebben we geleerd over de zwaarden die ze vroeger gebruikten, de Shin-To. Of over de maskers (Noh-Maskers) die ze vroeger gebruikten voor verschillende toneelstukken en ga zo maar door.
Na een uurtje te hebben rondgedwaald in het museum (had sneller gekund, maar ik ben gek op de cultuur) vervolgden we onze weg door het park. We hadden behoorlijke honger gekregen dus we besloten het park te verlaten om een eettentje te zoeken. We liepen dezelfde weg terug en we verlieten het park. Or so we thought. Na een stuk te hebben gelopen kwamen we een gigantische groene vlakte tegen. Het was een soort meer, maar dan relatief ondiep, waar allemaal grote lelies uit groeiden. Tussen de lelies door zwommen carpers, eenden en schildpadden. We werden nieuwsgierig, vergaten even onze honger, en we volgden het pad dat door het lelie bos liep (zo noemen we het maar even). Uiteindelijk kwamen we aan bij een meer, en we zagen een bord met daarop een kaart. We liepen erheen en het bleek dat we Ueno-Koen nooit hadden verlaten. Zo ontzettend groot was het park. We besloten de wandelroute maar of te maken. Onderweg kwamen we een klein vrouwtje tegen die musjes aan het voeren was. Ze aten letterlijk uit haar hand. Toen ze zag dat we aan het gluren waren glimlachte ze, en ze wenkte dat we naar haar toe moesten komen. Ze duwde een stuk cake (denk ik) ik mijn handen, en liet mij zien welke houding ik aan moest nemen. En zo kwamen de musjes ook naar mij toe! Nadat de cake op was bedankte ik het vrouwtje, en we besloten terug te gaan naar onze hostel. Na weer een stuk te hebben gelopen kwamen we langs een kraampje waar ze verse noodles maakte, en we besloten dat maar te eten als avondeten. Nadat we deze maaltijd genuttigd hadden gingen we weer terug naar onze hostel.
Today was a good day. Ook hebben we het metro systeem door, en het is eigenlijk erg makkelijk en goed georganiseerd. We weten met onze ogen dicht hoe en waar we heen moeten.
Ik kijk erg uit naar de komende dagen. Hopelijk brengt elke dag ons iets nieuws en leerzaams. Part Three volgt snel.

X